ΑΝΑΡΤΗΣΗ 200 - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

 Αποηχος ενος blog που εχει διαρκεια ζωης 5 χρονια με 200 αναρτησεις . Ενα blog που εχει ταξιδεψει σε περισσοτερους απο 80 προορισμους και σε περισσοτερες απο 25 χωρες . Ενα blog  που ειναι ενα δημιουργημα που εγινε ερασιτεχνικα εντελως αλλα με πολλη αγαπη και εκφραζει τον εσωτερικο κοσμο μου και προοριζεται να γινει ενας mini οδηγος των απανταχου γαστροταξιδευτων . Φυσικα στα              5 χρονια καποια πραγματα αλλαζουν , καποιες συνθηκες διαφοροποιουντε ομως η κεντρικη ιδεα παραμενει η ιδια   " Ενα γαστρονομικο ταξιδι επηρεαζει θετικα ολες τις αισθησεις " καντε δωρο στον εαυτο σας ενα τετοιου ειδους ταξιδι .

Σημερα γιορταζωντας τα 5 χρονια και τις 200 αναρτησεις νοιωθω συγκινηση και μεγαλη ευλογια . Τι να πρωτοθυμηθω και τι απολογισμο να κανω στα αληθεια ???  Οταν με ρωτανε που εφαγες το καλυτερο φαγητο , ποιο ηταν το καλυτερο εστιατοριο , που δοκιμασες την καλυτερη πρωτη υλη , ποιο ηταν το καλυτερο περιβαλλον . Δεν εχω απαντηση . Εχω απαντηση στο που περασα καλυτερα ??? Ειναι μια και μοναδικη . Εκει που ειχα την καλυτερη παρεα . Εκει που πηρα ζεστασια, κατανοηση και χαρα . Εκει που ειμουν ξενοιαστος και ανετος . Εκει που ειμουν με ανθρωπους χαρουμενους με ζεστη καρδια και αγαπη . Φανταζει πολυ ρομαντικο , πολυ στερεοτυπο αλλα ειναι περα για περα αληθινο . Οι παρεες φτιαχνουν τα μαγαζια , τις γευσεις , το περιβαλλον . Οι παρεες δημιουργουν τα συναισθηματα , τα σχολια , τις κριτικες . Τα λεω ολα αυτα σεβομενος απεριοριστα και τους τυπους που λενε εγω ταξιδευω μονος μου , δοκιμαζω μονος μου , τα εχω βρει με τον εαυτο μου που ειναι ο καλυτερος φιλος μου . Αν και τα εχω βρει με τον εαυτο μου εγω εκφραζω εδω τα δικα μου θελω και συναισθηματα 

Τωρα ονειρευομαι νεα ταξιδια , νεους προορισμους , νεες προκλησεις . Βεβαια εχω αλλαξει τα θελω μου πλεον , ονειρευομαι πραγματα διαφορετικα ,ισως extrim , ταξιδια που ισως φανταζουν λιγο τρελλα στο ακουσμα τους . Ομως σαν γνησιος road-triper (γαστροταξιδευτης) φανταζομαι και ελπιζω να τα υλοποιησω .

Ειναι γνωστο τοις πασι οτι ειμαι λατρης της Ανατολιας και των εκει γευσεων . Ονειρευομαι ενα 20ημερο οδικο ταξιδι στην Καππαδοκια - Μεσοποταμια . Να εξερευνησω την Καισαρεια , το Νεβσεχιρ μετα λιγο Αδανα, να χαθω στα στενα της παλιας πολης στο Μαρντιν , να επισκεφθω τα αρχοντικα στο Μιντιγιατ , να φθασω στο Ντιγιαρμπακιρ . Να δοκιμασω κουρδικη κουζινα , αναμιγμενη με συριακη και με αραβικες πινελιες . Ξερω ειναι μακρια , ξερω εχει μια μικρη δοση επικινδυνοτητας αλλα αυτα ανεβαζουν την γερασμενη μου αδρεναλινη . Μιλαμε για 4000-5000 χιλιομετρα κουρασης μαζι και απολαυσης . Ονειρευομαι να οδηγησω ως τα παραλια του Ποντου μεχρι το μακρινο Ερζερουμ , χαμενες πατριδες που πρεπει να τις βρω και να τις εξερευνησω 

Ξερω οτι πολλοι διαβαζωντας αυτα θα νομιζουν οτι διαβαζουν το ημερολογιο ...ενος τρελλου ( αφου υπαρχουν αεροδρομια θα μου πουν ) η απαντηση μου ειναι ... Ναι ειμαι ενας τρελλος road-triper γαστροταξιδευτης . Αλλα ας μην κουραζω αλλο ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ αγαπημενο μου blog